ماز آبی موریس

نام دستگاه : ماز آبی موریس

تعداد دستگاه های موجود: ۱ عدد

کاربرد دستگاه:

ماز آبی موریس یکی از معمول ترین آزمون­ها در علوم اعصاب شناختی است که در سال ۱۹۸۲ توسط موریس و همکارانش ابداع شد و به­ منظور ارزیابی حافظه و یادگیری فضایی در جوندگان انجام می­شود. این آزمون اثرات بهبودبخشی حافظه و یا فراموشی­آوری داروها و نیز اثرات دستکاری­های ژنتیکی وابسته به عملکرد هیپوکامپ را به خوبی نشان می­دهد.

خلاصه ای از نحوه ی عملکرد دستگاه:

در این آزمون حیوان را در یک حوضچة آب قرار می­دهند و او می­بایست با استفاده از نشانه­ها و علایم بینایی که درفضای بیرون ماز قرار دارند محل سکویی را که درست در زیر سطح آب مخفی شده به یاد بیاورد. ماز آبی موریس یک مخزن فلزی حلقوی با دیوارة سیاه رنگ به قطر ۲۰۰-۱۲۰ سانتیمتر و ارتفاع ۶۰-۵۰ سانتیمتر می­باشد که با آبی به عمق ۳۰-۲۵ سانتیمتر پر شده است. دمای بهینة آب ۲±۲۵ درجة سانتیگراد می­باشد. یک سکوی فلزی تیره با قطر ۱۰ یا ۱۱ سانتیمتر در فاصلة ۱ تا ۵ سانتیمتر زیر سطح آب در مرکز یکی از چهار ربع شمال شرقی، جنوب شرقی، شمال غربی یا جنوب غربی قرار داده می­شود. نکتة مهم در مورد سکو این است که برای حیوان غیرقابل رویت باشد بنابراین جنس آن می­تواند پلگسی گلاس هم باشد. این سکو فقط وسیله ای برای فرار حیوان از آب می­باشد. لازم است دیوارهای اطراف ماز دارای اجسام و علایم و نشانه­هایی از قبیل پوستر و قفسه و پنجره و ..... باشد که موش بتواند به کمک آنها محل سکو را در آب پیدا کند. حرکت و رفتار حیوان به وسیلة یک دوربین تلویزیونی مادون قرمز که در ارتفاع دو متری بالای ناحیة مرکزی مخزن قرارگرفته ردیابی و کنترل می­شود. سیگنال تلویزیونی دیجیتال وارد سیستم کامپیوتری که با آن در ارتباط است شده و کوچک­ترین حرکات حیوان با کمک نرم­افزاری که به همین منظور تعبیه شده ذخیره و آنالیز می­گردد.